متغیرهای ساده در زبان سی شارپ

نام دوره: زبان سی شارپ مقدماتی

نویسنده: علی مقدم جاه (مدرس دوره)

متغیرهای ساده در زبان سی شارپ یا همان Simple Type ها

در ابتدا به این می‌پردازیم که اصلا متغیر چیست؟

در دنیای برنامه‌نویسی، برای ذخیره اطلاعات یا همان داده‌ها، نیاز به متغیر داریم. درواقع اگه بخواهم از یک مثال ساده برای یادگیری شما عزیزان استفاده کنیم، فکر کنم مثال آشپزخانه مناسب باشد!

شما در آشپزخانه خود انواع مواد غذایی را در ظروف مختلف و البته منحصر به فرد خود نگهداری می‌کنید؛ به عنوان مثال برای نگهداری آب از بطری، برای نگهداری غذا از ظروف پلاستیکی و … استفاده می‌کنید.

در واقع مواد خوراکی داخل آشپزخانه (داده‌ها) درون ظروف مخصوص به خود (متغیرها) نگهداری می‌شوند؛ طبیعتا نمی‌توانیم آب را درون بشقاب نگهداری کنیم، پس برای هر نوع داده، یک ظرف مخصوص به نگهداری از آن داده ساخته شده است.

در دنیای برنامه‌نویسی نیز داده‌ها به انواع مختلف تقسیم شده که هر داده متغیر (ظرف نگهدارنده) مخصوص به خود را دارد، البته متغیرها در دسته Simple Type ها قرار داشته که تنها یکی از دسته های داخل C# Data Type ها هستند و انواع داده ها و ظرف‌های مختلفی وجود داشته که مربوط به این جلسه آموزشی نبوده و در ادامه می‌توانید داخل پایگاه دانش به پست مربوط به C# Data Type مراجعه کرده و اطلاعات کامل را کسب نمایید.

شما به عنوان برنامه‌نویس در آینده با متغیر‌های زیادی کار خواهید کرد، اما برای شروع نیاز است تا چند متغیر اصلی و پرکاربرد را خوب بشناسید تا بتوانید پی ریزی پروژه خود را به درستی آغاز کنید.

داده‌های ساده در زبان سی‌شارپ به دسته‌های زیر تقسیم می‌شوند:

1. رشته‌ها (ترکیب حروف با اعداد و دیگر کاراکترها)
2. اعداد صحیح (بدون اعشار)
3. اعداد صحیح (با اعشار)
4. اعداد طبیعی (فقط بازه مثبت بدون اعشار)
5. کاراکتر (هر نوع کاراکتر که روی کیبورد خود میبینید)
6. بولین (True و False)

برای نگهداری هر کدام از دسته‌های داده‌ای بالا، باید از متغیر مخصوص به آن نوع داده استفاده کنیم.

ابتدا در رابطه با جدول متغیرهای عددی غیر اعشاری صحبت می‌کنیم، لطفا به تصویر زیر دقت کنید:

همانطور که مشاهده می‌کنید، برنامه‌نویس‌ها برای نگهداری داده‌هایی از جنس اعداد صحیح می‌توانند طبق فضای مورد نیاز داده خود جهت ذخیره سازی، یکی از ۵ متغیر (byte, char, short, int, long) را انتخاب و از آن استفاده کنند.

نکته اول: نام متغیرها که در جدول فوق مشاهده می کنید، جزو دسته کلمات کلیدی در زبان محسوب می‌شوند، و از آنجایی که تمامی کلمات‌کلیدی با حروف کوچک شروع می‌شوند، لذا تمامی ۵ متغیر (byte, char, short, int, long) با حروف کوچک نوشته می‌شوند.

نکته دوم: درسته که می‌توانید برای نگهداری اعداد از تمامی متغیرهای ذکر شده استفاده کنید، اما اصلا منطقی و درست نیست که برای نگهداری به عنوان مثال عدد ۱۰۰۰، از متغیر long استفاده کنیم! چرا که متغیر long برای نگهداری از اعداد خیلی خیلی بزرگ است.

این متغیر‌ها بسته به تعریفی که از قبل برایشان شده (فضای ذخیره سازی)، برای آن خانه، در حافظه فضایی را اشغال کرده و اصلا به حجم داده شما توجه نمی‌کنند، به همین علت می‌بایست به درستی متغیر خود را انتخاب کنید تا در آینده با مشکل کمبود فضا و کندی سرعت در سرور خود مواجه نشوید.

در ادامه نکته دوم، فرض کنید که می‌خواهید عدد ۴۰۰۰۰ را ذخیره کنید، خب از آنجایی که ۴۰ هزار بزرگتر است از ۳۲,۷۶۷ پس احتمالا با خودتان می‌گویید که دیگر چاره‌ای ندارم و باید حتما از متغیر int استفاده کنم!
اما اینطور نیست، شما می‌توانید درصورتی که به بازه منفی این اعداد ذکر شده در ستون محدوده قابل ذخیره سازی داده نیازی در متغیر خود نداشتید، می‌توانید بازه منفی را حذف کرده و به بازه مثبت اضافه کنید؛ با اینکار می‌توانید برای ذخیره کردن عدد ۴۰ هزار، به جای استفاده از متغیر int، همچنان از متغیر short استفاده کنید!

برای درک بیشتر، لطفا به جدول زیر توجه کرده و تمامی ردیف‌های این جدول را با جدول متغیرهای عددی مقایسه کنید:

همانطور که مشاهده می‌کنید، با نوشتن کلمه unsigned در پشت متغیر‌های عددی، توانستیم بازه اعداد منفی را حذف و به بازه اعداد مثبت همان متغیر اضافه کنیم.

خب تا الان با متغیر‌های مربوط به نگهداری از اعداد آشنا شدید، حال به سراغ دیگر متغیرهای پرکاربرد برای ذخیره سازی انواع دیگر داده های ساده می‌پردازیم:

1.متغیر String

این نوع متغیر بدون محدودیت فضای ذخیره سازی می‌تواند از یک کاراکتر تا بی‌نهایت کاراکتر را در خود ذخیره کند.

لازم است بدانید که کاراکترها شامل تمامی حروف از زبان تمامی کشور‌ها، اعداد و علامت‌هایی شامل % و $ و # و … می‌باشند.

برای ذخیره کردن این نوع داده‌ها که دارای کاراکتر بوده و به اصطلاح به آن نوع داده رشته گویند، از متغیر string استفاده می‌کنیم.

نماد رشته‌ها دو علامت دابل کوتیشن بوده و داده آن را باید بین آن‌ها نوشت:

string name = "ali";

در مثال فوق داده ali یک رشته بوده و به همین علت بین دو دابل کوتیشن نوشته شده است.

2. متغیر Char

حال که متوجه شدید کاراکتر چیست، باید بدانید که هر زمان که خواستید فقط و فقط یک کاراکتر را ذخیره کنید، می‌توانید از متغیر Char استفاده کنید.

نماد داده Char دو سینگل کوتیشن بوده و داده آن را باید بین آن‌ها نوشت:

char a = 'A';

در مثال فوق داده A، یک کاراکتر بوده و داخل متغیر char ذخیره شده است، به همین علت داده A را بین دو سینگل کوتیشن قرار دادیم.

3. متغیر Bool

در دنیای برنامه‌نویسی، اکثر مواقع نیاز است تا یکی از دو پاسخ موجود را ذخیره کنیم، در این وضعیت متغیر Bool به کارمان می‌آید، متغیر Bool تنها دو مقدار True و False را در خود ذخیره می‌کند که البته در حافظه عدد 0 و 1 ذخیره می‌شوند، درنتیجه هر زمان که ما کلا دو حالت بیشتر نداشتیم، می‌توانیم از متغیر Bool استفاده کنیم، به عنوان مثال:

1. شب و روز
2. درست و غلط
3. زن و مرد
4. ذخیره و کنسل

جهت شرکت در دوره‌های زبان برنامه نویسی سی‌شارپ، از کد تخفیف heplc30 استفاده کنید.